Zespół nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi to zaburzenie najczęściej występujące u dzieci w wieku szkolnym i ich trudności w skupieniu się i wykonywaniu zadań. Rzadziej omawia się osoby dorosłe z ADHD oraz problemy, z jakimi borykają się w pracy, związkach i codziennym funkcjonowaniu. ADHD nie jest szkodliwym zaburzeniem, ale może mieć znaczący wpływ na zdolność osoby dorosłej do funkcjonowania w codziennych sytuacjach. Cechami charakterystycznymi ADHD są trudności z koncentracją, trudności w utrzymywaniu relacji i problemy z kontrolą impulsów – z których wszystkie mogą potencjalnie siać spustoszenie w życiu dorosłego.

ADHD w wieku dorosłym: diagnoza i perspektywy

Wiele diagnoz zawiera ostrzeżenie lub poczucie komfortu: kluczowe znaczenie ma wczesne wykrycie i późniejsze działanie. Może to być prawdą w przypadku ADHD, które może być przygnębiające dla osób, które nie zdają sobie sprawy z objawów, wskazują na ADHD u tych, którym nie pozwolono na postawienie diagnozy aż do wieku dorosłego. Na szczęście istnieją opcje leczenia i sposoby terapii dla dorosłych z ADHD, nawet jeśli nie są one łatwo dostępne jako zasoby przeznaczone dla dzieci.

Otrzymanie diagnozy często wygląda inaczej u dorosłych. Dzieci są często oceniane w szkole po tym, jak rodzice i nauczyciele zidentyfikowali trudności w środowisku akademickim. Mimo to dorośli nie mają tych samych metod wsparcia i kontroli w sprawach osobistych i zawodowych. Zatem diagnoza zwykle nie pochodzi ze szkoły lub specjalisty zajmującego się rozwojem, ale najprawdopodobniej pochodzi od specjalisty zaburzeń hiperkinetycznych lub lekarza pierwszego kontaktu.

Mówi się, że niektóre dzieci „wyrastają” z objawów ADHD, ale tak nie jest w wieku dorosłym – a nawet u dzieci jest znacznie mniej prawdopodobne, że dzieci wyrosną z objawów i znacznie bardziej prawdopodobne jest, że po prostu nauczą się radzić sobie z nimi. Zamiast tego dorośli prawdopodobnie będą musieli znaleźć sposoby wspierania skupienia i uwagi, jednocześnie minimalizując objawy metodami konwencjonalnymi (leki i terapia) lub mniej typowymi drogami (w tym alternatywnymi terapiami oraz interwencjami dietetycznymi i związanymi ze stylem życia).

LECZENIE ADHD U DOROSŁYCH: METODY STANDARDOWE

Najczęstszą, standardową metodą leczenia ADHD jest interwencja farmaceutyczna. Stymulanty są zwykle preferowanym rodzajem leczenia i często są podawane jako pierwsza ochrona przed objawami ADHD. Chociaż środki pobudzające mogą być dość skuteczne w leczeniu ADHD – w istocie pozostają głównym źródłem leczenia i najszerzej badaną formą interwencji – mogą również przynosić ze sobą bardzo realne skutki uboczne, z którymi ludzie mogą się zmagać. Dla wielu tego typu interwencji oferuje coś w rodzaju kompromisu: lepsze skupienie, ale utrata apetytu i zwiększona uwaga, ale utrata energii. Chociaż nie każdy ma szereg negatywnych skutków stosowania recept najczęściej podawanych w leczeniu ADHD,

Dorośli z ADHD mogą być również zachęcani do poddania się prostym psychoterapii, aby omówić możliwe praktyczne metody łagodzenia niektórych powikłań ADHD. Na przykład w związkach osoby z ADHD mogą mieć trudności z rozpoznaniem potrzeb partnera i mogą nie komunikować się skutecznie. Zajęcie się tymi problemami w terapii może pomóc złagodzić niektóre trudności doświadczane przez dorosłych z ADHD w związkach. Tworzenie praktycznych metod tworzenia celów, wdrażania rutyn i wspierania koncentracji w terapii może być również pomocne i może nadać pewną strukturę życiu dorosłych z ADHD.

Leczenie ADHD u dorosłych: metody alternatywne

Alternatywne metody leczenia w wieku dorosłym zwykle mieszczą się w jednym z trzech obozów: zmiany diety, zmiany stylu życia i alternatywne terapie. Pierwsza, zmiana diety, jest często jedną z najważniejszych, jeśli niekoniecznie najłatwiejsza do ustalenia. Na przykład niektórzy dorośli z ADHD uważają, że stymulanty zawarte w kawie i herbacie są zbyt przytłaczające, a zmniejszenie ilości kofeiny (w tym czekolady) całkowicie pomaga zmniejszyć nasilenie objawów. Jednak dla innych pobudzające działanie kofeiny poprawia uwagę i skupienie. Zmiany w diecie zwykle nie są nauką ścisłą oferowaną przez dietetyków lub innych lekarzy, ale serią narzuconych przez siebie ograniczeń i eksperymentów w celu określenia, jakie pokarmy mogą pozytywnie i negatywnie wpływać na objawy.

Interwencje związane ze stylem życia mogą również pomóc złagodzić objawy ADHD – chociaż te interwencje zwykle nie podlegają żadnym sztywnym i szybkim zasadom. Regularne ćwiczenia, praca nad opracowaniem spójnego harmonogramu snu i stosowanie suplementów wspierających ogólny stan zdrowia i wspomaganie mózgu mogą stanowić interwencje dotyczące stylu życia, które dorośli z ADHD mogą uznać za przydatne w łagodzeniu objawów. Niektórzy uważają, że forsowne ćwiczenia są przydatne w regulowaniu zachowania, podczas gdy inni uważają, że łagodny spacer i joga są bardziej skuteczne w łagodzeniu objawów. Niektórzy mogą poprawić nawyki związane ze snem, ograniczając pobudzające napoje przed snem, unikając elektroniki przez kilka godzin i używając światła do sygnalizowania, że ​​czas iść spać. Inni mogą zwrócić się do innych metod, takich jak suplementy melatoniny i medytacja.

Terapie alternatywne są powszechnymi źródłami wsparcia dla ADHD u dorosłych. Leczenie bez leków może obejmować alternatywne terapie, takie jak neurofeedback, EMDR i terapia poznawczo-behawioralna (CBT) w ADHD, w tym chiropraktyka, terapia koni i akupunktura. Ponieważ terapie alternatywne rzadko wymagają obszernych badań potwierdzających ich zastosowanie w leczeniu ADHD, podejmuje się wiele terapii alternatywnych, aby zrozumieć, że mogą one nie przynieść znaczących rezultatów i prawdopodobnie będą musiały wyjść z kieszeni. Niemniej jednak wielu dorosłych uważa, że ​​alternatywne terapie są wspaniałym źródłem wsparcia w solidnym planie leczenia i mogą lepiej skupiać się, utrzymywać relacje i dążyć do swoich celów, stosując wielopłaszczyznowe podejście.

Unikalne obawy: różnice w ADHD u dorosłych

Ponieważ w dzieciństwie kładzie się tak duży nacisk na ADHD, wielu dorosłych z ADHD jest przeoczanych lub źle rozumianych, co utrudnia postawienie diagnozy i późniejszy plan leczenia. Dzieci z ADHD często otrzymują specjalne udogodnienia i rozpoczynają ważne zadanie polegające na określeniu planów leczenia, które będą dobrze pasować do ich pragnień i potrzeb. Dorośli często muszą samodzielnie odczuwać ten proces, przy znacznie mniejszym wsparciu i zewnętrznej zachęcie.

Błędne założenia dotyczące ADHD mogą również wywoływać wstyd w dorosłości, co dodatkowo komplikuje leczenie; dorośli mogą potrzebować jednocześnie radzić sobie z objawami ADHD oraz skutkami lęku, depresji i wstydu, które mogą towarzyszyć rozpoznaniu ADHD w wieku dorosłym. Niektórzy dorośli dochodzą do wniosku, że po latach trudności w szkole, pracy i związkach coś poszło nie tak. W przeciwieństwie do tego, inni zderzają się podczas internetowego testu ADHD, przyjmują go z kaprysu i patrzą na przytłaczająco zaniepokojony wynik. Droga przed osobą dorosłą, u której zdiagnozowano ADHD, może być trudniejsza niż droga osoby, u której zdiagnozowano ADHD w dzieciństwie. Mimo to istnieją możliwości leczenia i prowadzenia zdrowego, normalnego życia.

ŻYCIE Z ADHD DOROSŁYCH

Dorośli z ADHD stoją przed wyjątkowymi wyzwaniami, których często nie mają dzieci, w tym z ograniczonym dostępem do leczenia. Podczas gdy wiele dzieci zapisanych do szkoły może zapewnić sobie leczenie i terapię z opcji wymaganych przez szkołę, dorośli nie mogą sobie pozwolić na te same opcje w miejscu pracy lub w domu. Zamiast tego dorośli zazwyczaj muszą znaleźć swoje źródła terapii i często polegać na lekach za swoje pieniądze. To, oprócz braku zrozumienia w wielu miejscach pracy, może sprawić, że życie z dorosłym ADHD będzie trudnym i izolującym doświadczeniem. Na szczęście są dostępne zasoby dla dorosłych z ADHD, w tym grupy wsparcia. Zapewniają one źródła wsparcia, z których dziecko prawdopodobnie nie skorzysta, ale może to być potężne i znaczące źródło pomocy w wieku dorosłym.

Wiedza o tym, jak leczyć ADHD u dorosłych może być trudniejsza niż wiedza, jak leczyć ADHD w dzieciństwie; dzieciom często daje się wiele dróg i przypadków, w których mogą otrzymać terapię, czy to poprzez terapię stosowaną podczas zajęć, czy wyznaczone sesje terapii zajęciowej, a dorośli nie mają tych samych zasobów i możliwości. Na szczęście dorosłym dostęp do niektórych dróg może być łatwiejszy, ponieważ dorośli mogą decydować o sobie i być może chętniej poddają się terapii i otrzymają pomoc. Niezależnie od tego, czy szukają leków na ADHD dorosłych, angażują się w terapię, taką jak terapia poznawczo-behawioralna, czy zwracają się do medycyny alternatywnej, takiej jak akupunktura, dorośli są lepiej przygotowani do rozważenia zalet i wad niż dzieci, a nawet ich rodzice i dokładniej rozumieją, o co chodzi.

Źródła:

  1. Klaś Kinga : Nadpobudliwość i zaburzenia koncentracji. Cz. 2-4
  2. Klimek Bogumiła : Mały wiercipięta
  3. Kolber Grażyna : Zajęcia z gliną jako terapia dla dzieci nadpobudliwych
  4. Kostrzewski Janusz : Jawny i ukryty lęk oraz objawy depresji u 10-11-letnich chłopców z zespołem ADH
Wykonaj test na ADHD