Dysleksja integracyjna to typ dysleksji, w której zaburzona jest koordynacja, czyli występują zaburzenia integracji percepcyjno-motorycznej.
Dysleksja integracyjna rozpoznawana jest wówczas, gdy rozwój funkcji percepcyjnych badanych w izolacji jest zgodny z wiekiem, zaburzany jest natomiast proces integrowania bodźców napływających do różnych zmysłów.
Termin “dysleksja” został utworzony z dwóch greckich słów – morfemu “dys” oznaczającego trudność, niemożność lub brak czegoś oraz słowa “lexicos”, którego znaczenie odnosi się do słów. Możemy wyróżnić kilka odmian dysleksji, a poszczególne zaburzenia dyslektyczne mogą występować łącznie lub oddzielnie.
Trudności dyslektyczne mają swoje podłoże w zaburzeniach funkcjonowania analizatorów bądź w poziomie ich integracji. Należą do nich:
- dysleksja typu wzrokowego
- dysleksja typu słuchowego
- dysleksja integracyjna
Źródła:
- Bogdanowicz M., O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu. Odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Lubin 1994
- Borkowska A., Domańska Ł., Neuropsychologia kliniczna dziecka, Wyd. Naukowe PWN, Warszawa 2006
