Jak wspierać dziecko z dysleksją?

Wiesz co łączy Alberta Einsteina, Walta Disneya, Whoopi Goldberg i Quentina Tarantino? Wszyscy byli Dyslektykami – sprawdź nasz artykuł na ten temat “Lista sławnych Dyslektyków“.

Oto niektóre wspólne zdolności osób cierpiących na dysleksję:

  • Dyslektycy korzystają z wrodzonej zdolności do kreowania i przetwarzania ich doznań percepcyjnych,
  • Osoby z dysleksją cechuje wyższa wrażliwość na otaczający ich świat,
  • Są też bardziej ciekawi niż przeciętny człowiek,
  • Dyslektycy myślą obrazami, nie słowami,
  • W swoim myśleniu wykorzystują wszystkie zmysły,
  • Mają bardzo żywą i bogatą wyobraźnię,
  • W sposób realistyczny przeżywają swoje myśli,
  • Mają lepszą intuicję i są bardziej przenikliwi.

Jeśli więc istnieje podejrzenie, że dziecko przejawia zachowania dyslektyka, powyższe cechy powinny być u dziecka wyjątkowo mocno pielęgnowane, a nie tłumione. Jeśli w trakcie wychowania i edukacji zwróci się na nie uwagę i potraktuje jako talenty do rozwijania, w efekcie dziecko uzyska inteligencję wyższą od przeciętnej, a także ponadprzeciętne wręcz zdolności twórcze. A to w rezultacie może doprowadzić do mistrzostwa i geniuszu.

Rola rodzica

Istnieje szereg metod i zachowań rodziców, które mogą poprawić funkcjonowanie dziecka z dysleksją.

Przeczytaj, jak pomóc dziecku z dysleksją:

  • Po pierwsze, wykonaj nasz test na dysleksję, aby określić prawdopodobieństwo czy Twoje dziecko może wykazywać zaburzenia ze spektrum dysleksji.
  • Ponieważ dziecko z dysleksją potrzebuje średnio 3 razy więcej czasu, żeby opanować materiał, którego uczą się jego rówieśnicy, warto stosować pochwały i aktywne wsparcie.
  • Warto pamiętać, że dziecko będzie porównywało się ze swoimi rówieśnikami. Pod żadnym pozorem nie należy więc porównywać dziecka na przykład do starszego rodzeństwa, nawet, jeśli również jest dyslektykiem.
  • Ponieważ dziecku trudno jest skupić uwagę przez dłuższy czas na czytaniu, pisaniu, czy liczeniu, warto wspólnie zaplanować naukę „w kawałkach” i jasno określić, kiedy jest czas na przerwy. W nauce pomoże również organizacja miejsca pracy – bez zbędnych rozpraszaczy.
  • Niech nauka, czy robienie zadań domowych rozpoczyna się od tych najłatwiejszych. Jeśli dziecko szybko załapie temat i poradzi sobie z zadaniem, chętniej zabierze się za kolejne.
  • Warto wzbudzać i podsycać w dziecku ciekawość świata. Nie zbywajmy jego pytań i nie hamujmy zainteresowania. Zabierzmy dziecko do lasu, czy muzeum.
  • Wytłumaczmy dziecku, że jeśli coś mu nie wyjdzie i poniesie porażkę, nie jest to powód do rozpaczy, tylko cenna lekcja.
  • Warto w kreatywny sposób zorganizować dziecku czas wolny. Dobrą formą będą wszelkiego rodzaju zajęcia sportowe i ruchowe.
  • Badania wykazują, że posiadanie zwierzaka działa na dziecko relaksująco, zwiększa poczucie bezpieczeństwa, uczy odpowiedzialności.

Źródła:

  1. Marta Bogdanowicz: O dysleksji, czyli specyficznych trudnościach w czytaniu i pisaniu. Odpowiedzi na pytania rodziców i nauczycieli. Lublin 1994
  2. Ronald D. Davis, Eldon M. Braun: Dar dysleksji. Poznań 2001
  3. ptd.edu.pl
  4. Przewodnik dla rodziców dzieci z dysleksją. Euro-Idea Fundacja Społeczno – Kulturalna, projekt „TIPS for parents of dyslexic child”, 2011-2013