Zaburzenia odżywiania to złożone i wieloaspektowe schorzenia psychiczne. Często stereotypowo pokazywane w mediach jako dotykające szczupłych białych kobiet, zaburzenia odżywiania nie są uniwersalnym zaburzeniem zdrowia psychicznego. Choć najczęściej występują u dziewcząt i kobiet, to chłopcy i mężczyźni stanowią 35% osób cierpiących na zaburzenia odżywiania.

Zaburzenia odżywiania są złożone i mają wiele warstw. Nie wiadomo, dlaczego niektórzy ludzie są bardziej narażeni na zaburzenia odżywiania niż inni. Zaburzenia odżywiania mogą wynikać z wielu czynników, takich jak czynniki biologiczne, psychologiczne i społeczno-kulturowe.

Wiemy jednak, że zaburzenia odżywiania nie są dyskryminujące i dotykają różnych ludzi z różnych powodów. Nie ma też tylko jednego rodzaju zaburzeń odżywiania.

Zaburzenia odżywiania często wynikają z chęci utraty wagi i kontrolowania swoich nawyków żywieniowych. Chociaż intencja jest dobra, może szybko wymknąć się spod kontroli przez ludzi stających się obsesją na punkcie kontrolowania tego, jak wyglądają i co jedzą.

Czym są zaburzenia odżywiania?

Zaburzenia odżywiania mogą być trudne do zdefiniowania, ponieważ istnieje tak wiele różnych klasyfikacji. Każda z nich może wpływać na ludzi w bardzo różny sposób. Choć trudne do zdefiniowania i często nie omawiane, zaburzenia odżywiania dotykają ponad milion osób. W skrócie, zaburzenia odżywiania to stan zdrowia psychicznego, w którym osoby rozwijają niezdrową relację z jedzeniem i swoim ciałem. Trzy najczęstsze zaburzenia odżywiania to: obżarstwo, anoreksja i bulimia. Choć często uważa się, że dotykają one szczupłych kobiet, zaburzenia odżywiania dotykają również mężczyzn i osób z nadwagą.

Czy otyłość jest zaburzeniem odżywiania?

Nie każdy, kto jest otyły ma zaburzenia odżywiania, ale otyłość jest objawem zaburzeń odżywiania. Wbrew powszechnemu przekonaniu, zaburzenia odżywiania nie tylko przyczyniają się do tego, że ktoś jest niezdrowo chudy. Zaburzenia odżywiania często żyją w ukryciu, ponieważ wiele osób kojarzy zaburzenia odżywiania tylko z wyglądem zbyt "cienkim". Zaburzenia odżywiania nie tylko przyczyniają się do utraty wagi przez osoby. Osoby z zaburzeniami odżywiania mogą również przybierać na wadze, tworząc niezdrowe relacje z jedzeniem.

Osoby z Binge Eating Disorder (BED) często mają nadwagę lub otyłość. BED jest chorobą, w której osoba je zbyt dużo jedzenia i używa jedzenia jako mechanizmu radzenia sobie. Epizody BED obejmują: jedzenie w samotności z powodu problemów z samooceną, jedzenie szybciej niż zwykle, jedzenie dla samego jedzenia (nie wtedy, gdy jest się głodnym), jedzenie do momentu, aż poczuje się się zbyt pełnym, uczucie obrzydzenia, depresji lub winy po zjedzeniu. Poczucie winy może prowadzić do negatywnego spojrzenia na życie. Fale BED zazwyczaj nie są poprzedzone rzucaniem się, zbyt dużą ilością ćwiczeń lub niejedzeniem.

Depresja i zaburzenia odżywiania

Zaburzenia odżywiania mogą prowadzić do depresji, a depresja może prowadzić do zaburzeń odżywiania. Osoby, które są w depresji i mają negatywny obraz ciała mogą rozwinąć zaburzenia odżywiania jako niezdrowy środek do utraty wagi. Społeczeństwo odegrało niezdrową rolę w kwestiach związanych z obrazem ciała, podkreślając nierealistyczne obrazy ciała i faworyzując szczupłych ludzi. Ten wypaczony widok może mieć wpływ na poczucie własnej wartości i prowadzić do depresji i zaburzeń odżywiania.

Osoby cierpiące na depresję mają negatywne spojrzenie na świat i swoją wartość. Może to łatwo doprowadzić do zaburzeń odżywiania jako niezdrowego mechanizmu radzenia sobie poprzez jedzenie zbyt dużo lub zbyt mało i spędzanie czasu na fiksacji na jedzeniu.

Pamiętaj: nie ma dokładnej przyczyny zaburzeń odżywiania, a każdy jest inny. Jednak depresja jest jednym z najczęstszych zaburzeń nastroju, które współwystępują z zaburzeniami odżywiania.

Około połowa wszystkich pacjentów, u których zdiagnozowano zaburzenia odżywiania się, ma w wywiadzie depresję. Osoby z anoreksją również zgłaszały uczucie depresji. Kiedy osoby rozwijają zaburzenia odżywiania, czują, że nie są wystarczająco dobre i stają się swoim najgorszym krytykiem, co jeszcze bardziej pogłębia ich depresję.

Lekarze określają, czy depresja jest częścią zaburzenia odżywiania, zadając serię pytań, które korelują z głównymi objawami depresji. Najczęstsze cechy depresji to:

• Poczucie przygnębienia i nieszczęścia
• Brak zainteresowania czynnościami, które kiedyś przynosiły ci radość
• Utrata libido
• Problemy z zasypianiem
• Mały lub żaden apetyt

Podczas gdy często "łatwiej" jest zdiagnozować kogoś z depresją, leczenie pacjentów z depresją i zaburzeniami odżywiania może być trudniejsze. Nie powinno to zniechęcać do proszenia o pomoc i uzyskania leczenia, którego potrzebujesz, aby prowadzić owocne i zdrowe życie.

Obraz ciała a zaburzenia odżywiania

Osoby z negatywnym obrazem ciała są bardziej narażone na rozwój zaburzeń odżywiania i są bardziej narażone na depresję. Jest to sytuacja typu "catch-22". Częstym zjawiskiem w zaburzeniach odżywiania jest posiadanie problemów z obrazem ciała. Jedzenie lub brak jedzenia jest często używany jako niezdrowy mechanizm radzenia sobie z problemami związanymi z obrazem ciała.

Ważne jest, aby pamiętać, że ciało każdego z nas jest inne i że niedojadanie lub przejadanie się nie jest zdrowym sposobem radzenia sobie z brakiem idealnego typu ciała. Jeśli nie czujesz się szczęśliwy(a) ze swoim ciałem, zdrowe odżywianie i trening to świetny i bezpieczny sposób na utratę wagi przy zachowaniu zdrowego umysłu i ciała. Chociaż łatwiej powiedzieć niż zrobić, nie porównuj swojego ciała do innych. Ciała wszystkich ludzi są różne i powinny być traktowane z szacunkiem.

Często zdarza się, że zaburzenia odżywiania wynikają z problemów, które nie mają wiele wspólnego z ciałem, takich jak poczucie braku kontroli. Ważne jest, aby w takich okolicznościach pamiętać, że ciało nie zasługuje na karę za negatywne rzeczy dziejące się w innych obszarach życia. Najlepiej poradzisz sobie z problemami, które powodują stres, gdy jesteś wypoczęty i dobrze odżywiony.

Jednym z najczęstszych rodzajów zaburzeń odżywiania przedstawianych w mediach jest Bulimia Nervosa. Jest to zaburzenie, w którym osoby jedzą ogromne ilości jedzenia, a następnie zmuszają się do oczyszczania, aby przeciwdziałać skutkom binge eating. To zaburzenie odżywiania jest często dobrze ukryte, ponieważ osoba wygląda dobrze (według standardów społeczeństwa) i regularnie je w miejscach publicznych. Jednak, gdy jest sama, może udać się do łazienki i zmusić do wymiotów. W wielu przypadkach osoba widzi swoje ciało jako nieidealne i kojarzy jedzenie z przyrostem wagi.

Innym powszechnym zaburzeniem odżywiania jest Anorexia Nervosa. To zaburzenie odżywiania również wynika z problemów z obrazem ciała. Osoby głodzą siebie nie przybierają na wadze. To zaburzenie odżywiania jest czasami najbardziej oczywiste dla obserwatora, ponieważ osoba może wydawać się chuda i słaba. Objawy anoreksji obejmują poszczenie, nadmierne ćwiczenia, strach przed przybieraniem na wadze lub stawaniem się grubym, ograniczanie jedzenia, objadanie się i/lub zachowania oczyszczające.

Oprócz najczęstszych rodzajów zaburzeń odżywiania, istnieją również inne rodzaje zaburzeń odżywiania, które są mniej powszechne, ale nadal ważne. Jeśli ty lub ktoś kogo znasz ma któreś z tych zaburzeń odżywiania, pamiętaj, że nie jesteś sam i szukaj pomocy.

Inne rodzaje zaburzeń odżywiania:

• Ortoreksja

Ma niezdrową obsesję na punkcie zdrowego odżywiania. Objawy obejmują kompulsywne sprawdzanie etykiet żywności, wielką troskę o etykiety zdrowotne, niezdolność do jedzenia czegokolwiek, co nie jest uważane za zdrowe, obsesję na punkcie zdrowia i tego, co jedzą inni.

• PICA

Zaburzenie odżywiania, w którym osoby jedzą elementy nie zawierające wartości odżywczych, takie jak włosy, brud i odpryski farby.

• Inne określone zaburzenia odżywiania lub jedzenia (OSFED)

Najczęstsze zaburzenie odżywiania u dorosłych i młodzieży niezależnie od płci. Klasyfikacja ta dotyczy osób, u których występują pewne objawy zaburzenia odżywiania, ale nie wszystkie. Osoba z OSFED nie mieści się w jednej kategorii zaburzeń odżywiania - jak np. anoreksja - ale ma objawy w całej rozciągłości. Jest to nadal uważane za znaczące zaburzenie odżywiania. Może to być trudne do zdiagnozowania, ponieważ pacjenci pasują do wielu kategorii.

• Unikające, restrykcyjne zaburzenia przyjmowania pokarmów (ARFID)

Osoba z ARFID nie spożywa wystarczającej ilości kalorii, aby rosnąć i utrzymać podstawowe funkcje organizmu. Zarówno w przypadku ARFID, jak i anoreksji, występują ograniczenia dotyczące ilości i/lub rodzajów spożywanego pokarmu. W przeciwieństwie do anoreksji, osoby z ARFID nie mają problemów z obrazem ciała.

• Zaburzenie ruminacji

Polega na tym, że osoby wyrzucają z siebie jedzenie, które wcześniej przeżuły i połknęły. Osoby te ponownie połykają, przeżuwają lub wypluwają jedzenie. Pozwala to osobom na ograniczenie ilości przyjmowanego pokarmu i może powodować utratę wagi.

• Nadużywanie środków przeczyszczających

Jest to sytuacja, w której osoby próbują rozgrzeszyć kalorie, które właśnie spożyły, biorąc środek przeczyszczający, aby "oczyścić" swój system. Często spożywane po binge eating, jednostki wierzą, że środki przeczyszczające szybko pozbyć żywności i kalorii, zanim mogą być trawione. Tak się nie dzieje - środki przeczyszczające przyczyniają się do utraty ważnych rzeczy, takich jak woda, elektrolity, błonnik i odpady z okrężnicy.

Istnieją cztery główne rodzaje zaburzeń odżywiania i są one powszechne na całym świecie. Ponad 30% Amerykanów doświadczyło zaburzeń odżywiania. To jest około 9% populacji. I aż u 74% z tych osób stwierdza się dziedziczenie genetyczne. Kobiety są ponad dwukrotnie bardziej narażone na zaburzenia odżywiania niż mężczyźni. Jednak każdy może rozwinąć zaburzenia odżywiania, więc ważne jest, aby zwrócić uwagę na każdy z poniższych objawów.

Cztery najczęstsze zaburzenia odżywiania

Co to są zaburzenia odżywiania? Zaburzenia odżywiania to każdy rodzaj choroby, która powoduje nieregularne nawyki żywieniowe i niepokój o swoją wagę lub kształt. Są to zaburzenia zdrowia psychicznego, które można skutecznie leczyć. Cztery powszechne zaburzenia odżywiania obejmują anorexia nervosa, avoidant/restrictive food intake disorder, binge eating disorder i bulimia nervosa. Rozbijemy je na części, aby lepiej zrozumieć każdą z nich.

Anoreksja Nerwowa (Anorexia Nervosa)

Znana również jako anoreksja, to zagrażające życiu zaburzenie jest opisane jako nadmierna utrata wagi i "samogłodówka". Osoby cierpiące na anoreksję nerwową zazwyczaj ważą 15% mniej niż powinna wynosić ich normalna masa ciała. Chociaż anoreksja oznacza "brak apetytu", osoby z anoreksją nervosa są zwykle głodne, ale ograniczają ilość jedzenia, które będą jeść.

Postrzegają siebie jako grubych bez względu na to, jak bardzo są szczupłe. W rzeczywistości, gdy ktoś zdiagnozowany z anoreksją nervosa patrzy w lustro, widzi siebie jako nadwagę, nawet jeśli mają kliniczną niedowagę. Nawet gdy ich ubrania spadają z nich, wierzą, że zawsze są zbyt duże i karzą się wstrzymując jedzenie.

Anorexia nervosa jest bardziej powszechna u kobiet i ma większą częstość występowania u sportowców, tancerzy i modeli. Mają one tendencję do bycia bardzo aktywnymi w szkole i są znane jako perfekcjoniści do tych, którzy znają je dobrze. Niektóre z objawów anorexia nervosa obejmują:

• Bycie skrajnie niedowagą jest dla nich normalne
• Mogą mieć obsesję na punkcie przyrostu i utraty wagi
• Niska samoocena jest powszechna
• Wolą jeść samotnie lub wybierać swoje jedzenie zamiast jeść
• Chroniczne zmęczenie bez względu na to, ile śpią
• Ich włosy mogą być coraz cieńsze
• Okresy mogą stać się rzadsze
• Mogą mieć kołatanie serca lub szybkie bicie serca
• Obrzęk nóg i rąk jest powszechny
• Mogą być odwodnione
• Często stwierdza się niskie ciśnienie krwi
• Zawsze jest im zimno
• Często ubierają się warstwowo, aby ukryć utratę wagi.

Zaburzenia związane z unikaniem/restrykcyjnym przyjmowaniem pokarmów

Znany również jako ARFID lub selektywne zaburzenie odżywiania. W przeciwieństwie do osób z anoreksją, które unikają wielu pokarmów z powodu nadmiernego i obsesyjnego strachu przed tkanką tłuszczową i przyrostem masy ciała, osoby z ARFID unikają wielu pokarmów, ponieważ obawiają się zadławienia lub wymiotów lub przeszkadzają im takie cechy jak tekstury, zapachy lub kolory niektórych pokarmów. Dzieci i dorośli z ARFID nie martwią się o rozmiar czy kształt swojego ciała.

Osoby z ARFID zazwyczaj mają bardzo mały wybór konkretnych pokarmów, które będą jeść, w tym marki żywności. Na przykład jedno dziecko może jeść tylko McDonald's McNuggets, Chips Ahoy cookies, Kraft macaroni and cheese i Pizza Hut pepperoni pizza. Próba powstrzymania dziecka przed wybrednością poprzez wstrzymywanie jedzenia nie przynosi rezultatów. W rzeczywistości wolą one głodować niż jeść cokolwiek innego.

Osoby z ARFID nie są łatwe do zauważenia, a odkrywa się je zazwyczaj podczas rozmowy z pediatrą. Lekarz może zauważyć, że dziecko nie rośnie tak, jak powinno, jego poziom witamin może być niski i może mieć niedowagę. Jest to częściej postrzegane w tych na spektrum autyzmu. Niektóre wspólne oznaki ARFID szukać obejmują:

• Mogą unikać pewnych pokarmów lub jeść tylko kilka różnych specyficznych pokarmów
• Znaczna utrata wagi
• Wyraźny brak zainteresowania jedzeniem
• Powszechna jest depresja
• Mogą mówić, że niektóre pokarmy powodują u nich dławienie się lub wymioty
• Mogą ubierać się w warstwy, aby ukryć utratę wagi
• Stały rozstrój żołądka lub inne problemy jelitowe są powszechne
• Mogą mieć zawroty głowy lub omdlenia
• Ich skóra może być sucha
• Rany dłużej się goją
• Mogą mieć zaparcia i bóle brzucha
• Ich włosy mogą być coraz cieńsze

Zaburzenia odżywiania związane z napadami obżarstwa

Najczęstszym zaburzeniem odżywiania w Stanach Zjednoczonych jest zaburzenie odżywiania typu binge, znane również jako BED. Ta niebezpieczna choroba charakteryzuje się jako zaburzenie odżywiania, które powoduje, że osoba je niezwykle duże ilości jedzenia w jednym czasie z uczuciem utraty kontroli po ich binge eat. To nie obejmuje tych, którzy jedzą dużo, a następnie wymiotować lub używać środków przeczyszczających, aby zrekompensować; to jest bulimia nervosa, omówione poniżej.

Większość z tych, którzy mają binge eating disorder są klinicznie otyłe lub nadwagę ze względu na liczbę kalorii zużywają w jednym posiedzeniu. W rzeczywistości, nie jest rzadkością dla kogoś z BED spożywać do 5000 kalorii w czasie. To nie jest tylko przejadanie się raz na jakiś czas. Osoby z zaburzeniami odżywiania zazwyczaj spożywają duże ilości jedzenia codziennie lub kilka razy w tygodniu. Osoby z BED często radzą sobie z trudnym czasem lub niepokojem poprzez jedzenie, często nie jest to tylko pragnienie jedzenia, ale skorelowane z innymi niespokojnymi uczuciami lub stresującymi myślami.

Często z zaburzeniami odżywiania binge, jedzenie spożywane nie jest zdrowe, ponieważ ten rodzaj żywności jest wykonane z rzeczy, które mogą sprawić, że chcesz więcej, zachęcając cykl binge eating. Niektóre z najczęstszych oznak BED obejmują:

• Zmuszanie się do zjedzenia garści jedzenia, nawet gdy jesteś pełny
• Możesz gromadzić lub ukrywać jedzenie
• Uczucia depresji i beznadziejności są powszechne
• Często odczuwasz obrzydzenie lub wstyd po epizodzie objadania się
• Zawsze szybko zjadasz jedzenie
• Nie jesz z innymi lub ukrywasz się przed bliskimi podczas jedzenia
• Jedzenie przez cały dzień bez określonego czasu jest powszechne
• Wiesz, że Twoje jedzenie wymyka się spod kontroli, ale nie możesz go powstrzymać

Bulimia Nerwowa

Jak binge eating disorder, osoby z bulimia nervosa, lub bulimia, jedzą duże ilości jedzenia w jednym czasie, ale wymiotują, używają środków przeczyszczających, ćwiczą dużo, lub idą na skrajne diety. Eksperci uważają, że osoby z bulimią nervosa są nadmiernie zaniepokojone swoją wagą i zawsze wydają się być na diecie.

Choroba ta okazuje się być również dziedziczna, podobnie jak anorexia nervosa. Jeśli masz kogoś w rodzinie z zaburzeniami odżywiania, należy obserwować swoje nawyki żywieniowe, aby upewnić się, że nie rozwijasz niezdrowych wzorców żywieniowych. Czynniki społeczne mogą również odgrywać rolę w młodym wieku.

Według Merck Manual, bulimia nervosa dotyka jednego na 100 młodych dorosłych i nastolatków. Ale jest to bardziej powszechne u dziewcząt niż u chłopców. Obraz ciała i zaburzenia odżywiania wydają się iść razem. Niektóre z objawów bulimia nervosa może obejmować:

• Powszechne jest wywoływanie wymiotów po jedzeniu
• Możesz brać środki przeczyszczające i moczopędne, aby schudnąć
• Twoja waga gwałtownie wzrasta i spada
• Dieta i/lub post stały się obsesją
• Rygorystyczne ćwiczenia fizyczne
• Poczucie, że nie panujesz nad sobą po spożyciu posiłku
• Możesz mieć ekstremalne obawy dotyczące swojej wagi
• Obrzęk gruczołów w policzkach może być widoczny lub wyczuwalny
• Mogą pojawić się blizny na knykciach od używania palców do wymiotów
• Twoje zęby mogą być coraz bardziej kruche z powodu kwasu z wymiotów
• Będziesz mieć niski poziom potasu

Leczenie zaburzeń odżywiania

Jeśli ty lub twój bliski ma zaburzenia odżywiania, trzeba udać się do lekarza, jak również terapeuty, ponieważ każda z tych chorób może być zagrażająca życiu. Mogą one powodować problemy z sercem, cukrzycę, poważne zaburzenia równowagi elektrolitów, wysokie ciśnienie krwi i choroby pęcherzyka żółciowego.

Ty lub Twoja bliska osoba może wykonać test online, aby określić, czy możesz mieć zaburzenia odżywiania, jeśli zauważyłeś objawy. To zawsze pomaga rozmawiać z profesjonalistą. Talk therapy, lub psychoterapii, jest to, co często jest przepisywany do zaburzeń odżywiania. Niektóre z nich to terapia poznawczo-behawioralna, terapia oparta na rodzinie i dialektyczna terapia behawioralna.

• Terapia poznawczo-behawioralna: Znany również jako CBT, to jest często używany w leczeniu zaburzeń odżywiania. Terapeuta pomoże Tobie lub Twojej bliskiej osobie poprawić i monitorować nastrój i nawyki żywieniowe. Mogą również uczyć umiejętności rozwiązywania problemów i uczyć zdrowszych sposobów radzenia sobie ze stresującymi sytuacjami.

CBT obejmuje nauczanie zniekształceń poznawczych, które mogą wpływać na nawyki żywieniowe Twoje lub Twojej bliskiej osoby. Należą do nich filtrowanie, myślenie czarno-białe, control fallacies, should haves i rozumowanie emocjonalne. Terapeuta może pomóc Tobie lub Twojej bliskiej osobie nauczyć się rozpoznawać i radzić sobie z tymi zniekształceniami.

• Terapia oparta na rodzinie: Ten rodzaj terapii rozmowy obejmuje całą rodzinę i działa dobrze, gdy dziecko lub nastolatek doświadcza zaburzeń odżywiania. Włączenie rodziny do terapii daje ukochanej osobie poczucie wsparcia, ponieważ rodzina może pomóc jej w przestrzeganiu zdrowych wzorców żywieniowych.
• Dialektyczna Terapia Zachowania: Z tego rodzaju psychoterapii, terapeuta pomaga Tobie lub Twojej bliskiej osobie dowiedzieć się, co jest przyczyną niezdrowego odżywiania się poprzez zbadanie swoich nawyków i myśli. Niektóre z indywidualnych dialektycznych terapii behawioralnych obejmują spotkania wsparcia grupowego, terapię indywidualną i coaching telefoniczny.